In China was thee als medicijn al gekend in de derde eeuw voor Christus. Zijn populariteit is razendsnel gegroeid, zodat de plant ook een belangrijke economische waarde kreeg. De Chinese keizer Chen Nung, die leefde in de 28ste eeuw voor onze tijdrekening, was erg gesteld op hygiëne. Daarom kookte hij steeds zijn drinkwater. Toen hij dat op een dag deed in de buurt van een wilde theestruik, liet een zachte bries enkele blaadjes in de waterketel belanden. De keizer, vrij nieuwsgierig van de aard, proefde het aftreksel en was bijzonder opgetogen over de smaak. Tot zover de legende.
